Onafhankelijke journalistiek over de Vrije Universiteit Amsterdam | Sinds 1953
28 maart 2024

Campus
& Cultuur

‘Hier werken tot mijn pensioen, dat lijkt me wel wat’

Met zijn piercings en lange grijze baard is fietscoach Frank Sax een opvallende verschijning, die wel raad weet met verkeerd geparkeerde fietsen en brutale studenten.  

Serie: De Ondersteuners
Je verse kopje koffie, het tentamen dat op tijd gedrukt is of het fietsenrek dat er netjes bij staat: zonder het ondersteunend personeel van de VU zou het allemaal niet mogelijk zijn geweest. In deze serie portretteren we talloze ondersteuners, van fietscoach tot koffiedamemanager.  

Ook al werkt Sax pas een jaar bij de VU, hij kent de buurt door en door. “Ik woon bij het Gelderlandplein en ben op de Zuidas geboren. Al bestond die toen nog niet, het waren hier vooral voetbal- en tennisvelden.” Voordat hij naar de VU kwam, was Sax twee jaar fietscoach aan de UvA. “Het is leuk werk, vooral het sociale deel vind ik belangrijk. En werken met studenten houdt je jong. Wel jammer dat ze soms meneer tegen me zeggen in plaats van jij, maar goed, het is wel netjes natuurlijk.”

Fiets verplaatsen

Volgens Sax zijn de fietscoaches hard nodig, “want studenten kwakken hun fiets overal neer.” Gelukkig luisteren de meesten, al zitten er ook studenten bij die “lopen te zuigen” of uit de hoogte doen. Maar daar weet Sax wel raad mee. “We mogen natuurlijk niet een te grote bek hebben, dus wat dat betreft houd ik me in. Maar als ze moeilijk doen of hun fiets staat niet goed, dan verplaats ik die gewoon. Dan lopen ze zich daarna wezenloos te zoeken.” Ook op de UvA gaan studenten losjes met de regels om. “Er staat daar een heel groot bord ‘verboden te roken’, waar studenten dan gewoon een sigaretje onder staan te roken, haha.”

‘Te laat of haast? Ik denk dan: moet je maar eerder je nest uitkomen’

Ook docenten maken zich weleens schuldig aan het verkeerd plaatsen van hun fiets. “Dan zeggen ze vaak dat ze haast hebben of te laat zijn. Ik denk dan bij mezelf: dan moet je eerder uit je nest uit komen”, lacht hij. “Maar soms krijgen we ook complimenten van professors: dat alles netjes staat. En studenten komen weleens naar me toe en zeggen dan: Sorry van daarnet meneer.”

“Ik zeg vaak tegen studenten: het is de mooiste tijd van je leven! Beetje zuipen, af en toe naar school toe. Soms plaag ik ze dat ik nog maar 15 jaar hoef te werken en zij nog 50 jaar. Dat vinden ze niet leuk, haha. Ik heb nu mijn derde halfjaarcontract, hopelijk krijg ik hierna een vaste aanstelling. Hier tot mijn pensioen werken, dat lijkt me wel wat!”

Lees meer uit deze serie: 

Reageren?

Houd je bij het onderwerp, en toon respect: commerciële uitingen, smaad, schelden en discrimineren zijn niet toegestaan. Reacties met url’s erin worden vaak aangezien voor spam en dan verwijderd. De redactie gaat niet in discussie over verwijderde reacties.

Velden met een * zijn verplicht
** je e-mailadres wordt niet gepubliceerd en delen we niet met derden. We gebruiken het alleen als we contact met je zouden willen opnemen over je reactie. Zie ook ons privacybeleid.