In uw brief aan alle Nederlanders stelt u dat er 'iets aan de hand is met ons land'. Vervolgens gebruikt u het woord 'normaal' welgeteld elf keer.

'Niemand doet meer normaal'...
'Niet normaal'
'Doe normaal of ga weg'

U spreekt over asocialen, mensen die misbruik maken van 'onze' vrijheid en de boel verstieren. Deze mensen zijn volgens u naar ons land gekomen voor 'die [lees: onze] vrijheid'.

Immigranten zijn geen 'asocialen' die 'onrust stoken'. Het zijn mensen, net zoals u en ik dat zijn. Ze komen hier niet voor 'onze' vrijheid. Zij komen omdat vrijheid in hun thuisland niet bestaat. De vrijheid om te denken, te doen, te zeggen, te geloven, te kiezen, te leven. De vrijheid om zelf te kiezen wat voor mens te zijn en zo het leven te leiden. Fundamentele rechten, fundamentele vrijheden. Het wordt hen ontnomen, en dus gaan zij op zoek naar een plek waar hun vrijheden wel bestaan. Die vrijheden zijn niet van ons meneer Rutte. Niemand heeft een exclusief recht op vrijheid. Vrijheid is een mensenrecht, geen beloning.

'Laten we duidelijk blijven maken wat normaal is en wat niet.'

Als Nederland een een land van vrijheid is, wat is dan normaal? Wat is dan de norm? Is vrijheid de norm? Maar waarom is de norm dan niet voor iedereen? Wie bepaalt er wat normaal is? U? De politiek, de democratie? Onze volksvertegenwoordiging? Want op basis van uw stuk concludeer ik dat u en ik niet hetzelfde normaal vinden.

Ik vind uw brief aan Nederland niet normaal.

U probeert stemmers binnen te slepen over de rug van minderheden. U schreeuwt problemen en lost niet op. U stimuleert negatieve stereotypes. U stimuleert racisme. U veroorzaakt een toename in het denken van 'wij versus zij'. U polariseert.

U bent niet meer mijn minister-president.

De auteur is derdejaars criminologie aan de VU.