Het onverwachte vertrek twee weken geleden van Marianne Gloudi, projectmanager van de transitieorganisatie, leidt tot de nodige onrust.
De transitieorganisatie heeft tot taak boventallige medewerkers van de VU aan ander werk te helpen. Op de Facebookpagina van de Verontruste VU’ers wordt gesuggereerd dat projectmanager Gloudi vertrekt wegens het slechte sociale klimaat op de VU. Hoe moet het nu met onze boventallige collega’s, vragen zij verontrust.
Geen commentaar
Gloudi laat weten geen commentaar te willen geven op haar vertrek. Ook verantwoordelijk collegelid Bernadette Langius wil geen toelichting geven. “Het betreft een persoonlijk besluit van mevrouw Gloudi waarbij het naar mijn mening niet past om dit via de media van commentaar te voorzien.’’
Het vertrek van Gloudi heeft ook bij de ondernemingsraad tot vragen geleid. De raadsleden vroegen zich af of faculteiten en diensten wel bereid zijn om het sociaal plan serieus te nemen wanneer er sprake is van voorrangskandidaten voor bepaalde vacatures.
‘Een gedreven vrouw’
Kaderlid van de vakbond CNV Publieke Zaak Johan Sturm herkent de onrust over de transitieorganisatie. Hij kan uit eigen ervaring spreken, want sinds een paar maanden zit hij zelf als boventallige werknemer bij de transitieorganisatie in de wachtkamer. “Natuurlijk weet ik niet precies waarom Gloudi is opgestapt. Maar ik ken haar als een gedreven iemand met veel ervaring in het begeleiden van mensen naar werk. Ik denk dat ze tegen de grenzen van haar mogelijkheden is opgelopen.’’ Die grenzen zijn volgens Sturm dat faculteiten en diensten niet gedwongen worden om boventallige mensen aan te nemen. “Een op zich geschikte boventallige werknemer vinden directeuren al gauw niet goed genoeg, want ze willen gewoon de allerbeste. En men denkt vaak dat er wel iets mis zal zijn, want je bent natuurlijk niet voor niets boventallig verklaard. Maar zo’n houding klopt niet met wat de bonden met het college hebben afgesproken in het sociaal plan.’’
Vernietiging sociaal kapitaal
Sturm vindt dat het college van bestuur zich meer moet inspannen om de belofte mensen van werk naar werk te helpen waar te maken. “Neem mezelf als voorbeeld. Ik heb bijna veertig jaar ervaring aan de VU in allerlei functies. Er zijn ongetwijfeld klussen die ik zou kunnen doen. Maar ik word er eenvoudig weg niet voor gevraagd. Blijkbaar huurt men liever externe uitzendkrachten in.”
Hij denkt dat meer boventalligen zinvolle projecten voor de universiteit kunnen doen. “Het gaat tot nu toe hooguit om twintig mensen. Daar moeten toch zinvolle werkzaamheden voor te vinden zijn? Nu betaalt de VU mensen om gedwongen niets te doen. Dat is vernietiging van sociaal kapitaal.’’
Geen plek voor zestiger
Sturm benadrukt dat hij vol lof is over zijn persoonlijke coach bij de transitieorganisatie. “Ze zet zich volledig voor me in en we hebben een geweldige fit, maar voor een man van boven de zestig is blijkbaar geen plek meer op de arbeidsmarkt, ook niet binnen de VU. Alle mooie taal over duurzame inzetbaarheid ten spijt.’’ (DdH)
Lees hier de reactie van het bestuur.