Onafhankelijke journalistiek over de Vrije Universiteit Amsterdam | Sinds 1953
28 maart 2024

Studentenleven
& Maatschappij

Lucht je hart bij @ease

Liefdesverdriet, studiestress, sombere gedachten? Jongeren tussen de 12 en 25 kunnen bij stichting @ease binnenlopen om hun zorgen te delen. Vanaf vandaag kunnen zij er ook terecht in de Kas op Uilenstede.

Jongeren kunnen zonder afspraak, anoniem en kosteloos langskomen om in een gesprek van ongeveer een uur hun hart te luchten aan twee – doorgaans zelf jonge – vrijwilligers.

“Dat kan over van alles gaan”, aldus vrijwilliger Simone van der Riet, die bij @ease werkt naast haar vervolgopleiding sportpsychologie aan de VU. “Sommigen weten niet zo goed of ze op vrouwen of mannen vallen, kunnen geen stage vinden of kampen met stress. Maar er zijn er ook bij die suïcidale gedachten hebben.”

Positieve benadering

Op zo’n moment vragen de vrijwilligers door om te achterhalen hoe concreet die suïcidale neigingen zijn. Bij @ease is er altijd een professional met een gespecialiseerde opleiding aanwezig voor de wat zwaardere gesprekken. “Zij weten beter hoe we zo iemand kunnen helpen”, aldus Van der Riet.

De vrijwilligers zijn er dan ook vooral om een luisterend oor te bieden en zoveel mogelijk informatie te verzamelen, om waar nodig aan de zorgprofessional over te dragen.

‘Soms is het al genoeg dat iemand zijn of haar verhaal kan doen’

Dat leren ze tijdens de tweedaagse voorbereidende cursus van @ease. Via onder meer rollenspellen leren de vrijwilligers om zich niet te concentreren op de problemen van de jongere, maar op een positieve benadering van de situatie. Van der Riet: “Niet iedereen is op zoek naar een oplossing. Soms is het al genoeg dat iemand zijn of haar verhaal kan doen, en dat je ze laat weten dat niks gek is. Iedereen heeft weleens nare gedachten.”

Drempelverlagend

Omdat de groep van 12 tot 25 jaar vrij breed is, brengt men de vrijwilligers tijdens de cursus ook iets bij over de werking en ontwikkeling van het puberbrein. “Dan kun je hen uitleggen waar bepaald gedrag vandaan komt.” En de vrijwilligers wordt op het hart gedrukt dat iedereen verantwoordelijk is voor zichzelf: ze kunnen niet meer dan hun best doen.

In de chat, waarmee ze nu veel werken vanwege de coronamaatregelen, blijkt dat een goede les om te onthouden. Van der Riet: “Jongeren verlaten daar weleens plotseling het gesprek, terwijl je het net over zelfmoord hebt gehad. Dat kan heftig zijn.”

Hoewel Van der Riet uitkijkt naar de fysieke gesprekken, merkt ze wel dat de chat de drempel verlaagt om hulp te zoeken. “We zouden een overbruggingsperiode kunnen zijn voor jongeren die op de lange wachtlijsten staan voor psychische hulp.”

Reageren?

Houd je bij het onderwerp, en toon respect: commerciële uitingen, smaad, schelden en discrimineren zijn niet toegestaan. Reacties met url’s erin worden vaak aangezien voor spam en dan verwijderd. De redactie gaat niet in discussie over verwijderde reacties.

Velden met een * zijn verplicht
** je e-mailadres wordt niet gepubliceerd en delen we niet met derden. We gebruiken het alleen als we contact met je zouden willen opnemen over je reactie. Zie ook ons privacybeleid.