Op het balkon staan gewoon kratten bier, maar de bewoners van De Hooge Stoep verloochenen hun religieuze afkomst niet.
Dit artikel verscheen in 2018 in Ad Valvas.
Het is alsof ze het erom doen, de bewoners van De Hooge Stoep. Alle cliché-elementen om een studentenhuis mee in te richten, zijn te vinden in het monumentale studentenhuis aan de De Lairessestraat. Dartboard aan de muur? Check! Lege bierkratjes op het balkon? Check! Een poster van een drankmerk aan het plafond? Check, check, dubbelcheck.
Toch is het studentenhuis niet zo doorsnee. In 1977 werd het opgericht voor studenten theologie. De laatste theologiestudent vertrok onlangs, maar nog steeds worden huisgenoten uitgezocht op hun maatschappelijke betrokkenheid en levensbeschouwelijke interesse.
Op de eettafel in de woonkamer staat een laptop met Arabische vertalingen open. Studieopdracht van Julia (21), derdejaars politicologie en tweedejaars Arabische taal en cultuur. “Zal ik de jongens uit bed trommelen?” vraagt ze aan Nadine (22), tweedejaars ergotherapie. Dat gaat niet in persoon maar per whatsapp. Huisgenoot Jonathan, tweedejaars economie (20) komt binnen. Hij gaat eerst op het balkon roken voordat hij verder aanspreekbaar is. “Waar is Bob?” vraagt Nadine. Bob laat via een appje weten dat hij net naast zijn bed staat.
Toplocatie
Het is vrij zeker dat geen van de achttien bewoners van dit studentenhuis hun verdere leven ooit nog op zo’n prachtige plek zullen wonen. “Tenzij ik de Toto win of een rijke man tref”, beaamt Julia.
“Eigenlijk passen we niet in de buurt”, zegt Jonathan. “We proberen contact met de buren te hebben, maar op onze halfjaarlijkse buurtborrel komt bijna nooit iemand langs.” De buren zijn vooral ouderen, gepensioneerde hoogleraren en artsen. Aan de overkant is een verzorgingstehuis. “Laatst heb ik nog een bewoner van straat gered”, zegt Nadine. “Hij zei dat hij vastgehouden werd en wilde een taxi nemen. Ik heb hem teruggebracht.”
Zes verdiepingen beslaat het pand in Amsterdam-Zuid. Achttien kamers, vier douches, meerdere keukens en een tuin met een pingpongtafel. De woonkamer heeft een originele negentiende-eeuwse schouw en paarse glas-in-loodramen. De kamers verschillen in grootte van 8,5 tot 24 vierkante meter. De huurprijs, laag voor Amsterdamse begrippen, is niet alleen inclusief gas, water en licht, maar ook inclusief gezamenlijke maaltijden en activiteiten op woensdag. Zoals een zeepkistenrace, een bezoek aan een sokpoppentheater of een spelletjesavond.
Die avonden zijn verplicht trouwens. Net als de halfjaarlijkse weekendjes weg. “Als je hier wilt wonen, moet je niet alleen voor de mooie locatie en de goede prijs komen. Je moet ook inzet tonen”, zegt Julia. Alleen tentamens of verplichte avondcolleges zijn een goed excuus om niet te komen. Ze pakt haar telefoon. “Waar is Bob eigenlijk? Die zou hier al een halfuur geleden zijn.”
Kamerdeur eruit geschroefd
Bewoner word je hier niet zomaar. De Hooge Stoep is een convivium, een ‘tafelgenootschap’ waar volgens de christelijke verhuurorganisatie Ruimzicht bezinning centraal staat. Interesse in de medebewoners is een minimumeis. Nadine: “Je kunt hier zoveel privacy hebben als je wilt, soms zie ik mensen alleen op woensdagavond. Maar het gebeurt hier eigenlijk niet dat mensen alleen maar op hun kamer zitten.”
De jongste bewoner die volgens de rest wel erg veel aan het uitgaan en feesten was, ontdekte na een weekendje weg dat zijn deur eruit geschroefd was. Grapje van de huisgenoten. Zodra hij klaagde dat hij zo niet kon studeren, werd zijn deur er weer ingezet.
En ze hebben zowaar een huispastor. Die inaugureert na een hospiteeravond de nieuwe bewoners met een zwaard. “Dat is een van onze vele tradities”, aldus Nadine. Die huispastor komt drie keer per jaar langs om met iedere bewoner te praten over wat haar/hem bezighoudt. In geval van heftige gebeurtenissen komt ze zelfs dezelfde avond nog langs. Jonathan: “We maken soms grapjes over haar. Maar het is ook fijn dat ze er is. We zijn hier allemaal volwassen. Maar we zijn rond de twintig jaar, zo volwassen zijn we ook weer niet.”
Agnost
Het huis kan wel weer een nieuwe theoloog gebruiken, vinden de drie. “Tijdens de woensdagavondmaaltijd hebben we altijd een liturgisch moment. Dan bespreekt iemand iets wat maatschappelijk relevant is of iets wat met geloof te maken heeft”, vertelt Hazeleger. “Onze laatste theoloog Willem deed vaak iets met de Bijbel. Dan besprak hij teksten niet uit het gevoel, maar wetenschappelijk gezien. Dat was heel leerzaam.”
Toen Nadine in Amsterdam ging studeren, ging ze online op zoek naar christelijke studentenhuizen. “Zo ben ik opgevoed, ik zocht huisgenoten die dat zouden respecteren. Buiten het huis, bij mijn studie, krijg ik regelmatig opmerkingen van mensen die verbaasd zijn dat ik christelijk ben. Dan verwachten ze dat ik lange zwarte rokken draag.”
Julia had op de middelbare school een lerares die haar deze woning aanraadde. Hoewel haar moeder dominee is, is ze zelf niet kerkelijk. Zingeving vindt ze wel belangrijk. “Je houdt hier rekening met de anderen. Je woont hier niet mét elkaar, maar vóór elkaar.”
Sommige bewoners gaan twee keer op zondag naar de kerk, anderen helemaal nooit. Het belangrijkst is dat de bewoners respectvol ten opzichte van religie staan. Nadine: “Er wordt hier heus weleens gevloekt, maar dan kun je er ook iets van zeggen.”
“Zelf ben ik niet superreligieus opgevoed”, zegt Jonathan. “Je moet hier niet per se vóór het geloof zijn, maar er vooral níét tegen zijn. Ik denk dat veel bewoners agnost zijn.” Zou een moslim op een hospiteeravond langskomen, dan zou die zeker een kans maken.
Surprises knutselen
De betrokkenheid bij elkaar kom ook tot uiting tijdens het rondje dat huisgenoten altijd tijdens het halfjaarlijkse huisweekend houden. Dan vertelt iedere bewoner wat er het afgelopen halfjaar gebeurd is en wat er voor de komende periode aankomt. Die update kan oppervlakkig zijn, maar de studenten delen ook nare gebeurtenissen met elkaar.
Bij het jaarlijkse sinterklaasweekend wisselen ze gedichten – van hoog niveau – uit én surprises. Dat de huisgenoten dit serieus nemen, blijkt uit het feit dat Jonathan zijn vingers tijdens het knutselen met superlijm aan elkaar geplakt heeft en Nadine zich bij de voorbereidingen met een stanleymes gesneden heeft. Om haar vinger zit een grote pleister.
Ondanks alle tradities vallen de huisregels mee. Er is geen zondagsrust en vriendjes en vriendinnetjes mogen gewoon blijven slapen. “Daar vragen mensen op hospiteeravonden soms naar. Maar dat is juist gezellig, zo hebben we nog meer huisgenoten.” Over huisgenoten gesproken. Julia kijkt nog eens naar haar whatsapp. Geen bericht van Bob. “Die is waarschijnlijk weer zijn bed in gegaan.”
Zelf wonen in De Hooge Stoep?
Wonen op een prachtige locatie in Amsterdam-Zuid voor een lage huurprijs spreekt iedereen wel aan. Maar Ruimzicht, verhuurder van het pand, stelt wel eisen. Zo moeten bewoners bij inschrijving minimaal nog drie jaar studeren én sociaal betrokken zijn. Verplicht zijn de wekelijkse woensdagavondmaaltijd, de jaarlijkse twee weekenden en vrijwilligerswerk doen. Theologiestudenten hebben de voorkeur, maar gelovig zijn is niet noodzakelijk.