NIEUWS
Het onzichtbare succes van de Nederlandse hindoestanen
Er is iets vreemds aan de hand met hindoestaanse Nederlanders. Het zijn de succesvolste allochtonen, maar tegelijkertijd ook de onzichtbaarste.
Ze zijn erg gericht op hun land van herkomst, Suriname, en op dat van hun voorouders, India, en ze mengen zich nauwelijks met andere bevolkingsgroepen, en toch zijn ze het best geïntegreerd. En ze houden stevig vast aan hun tradities, terwijl ze toch ontzettend Nederlands zijn.
Oude cultuur
“Bij Surinamers denkt iedereen aan Creolen, de Surinamers met Afrikaanse voorouders, mensen als Clarence Seedorf en zo”, zegt Chan Choenni, bijzonder hoogleraar Hindoestaanse migratie aan de VU. Onlangs verscheen zijn boek over Nederlandse hindoestanen: ‘Hindostaanse Surinamers in Nederland’ waarin hij aan de hand van cijfers, statistieken maar ook levensverhalen van hindoestaanse Nederlanders hun geschiedenis van 1973 tot heden behandelt.
“Ze laten zich niet op de kop zitten door autochtonen”, zegt Choenni. “Net als Chinezen zijn ze er trots op uit een duizenden jaren oude cultuur te stammen, die dingen heeft voortgebracht die nog steeds trendy zijn in het Westen, zoals Yoga en Ayurvedische tradities. Ze hebben iets van: ‘Wat denken die blanken wel?’ Dat geeft zelfvertrouwen en heeft een positief effect op de gemeenschap.”
Bekende Nederlanders
Toch noemt Choenni ze ‘onzichtbare allochtonen’. Deels is hun onzichtbaarheid aan de hindoestanen zelf te danken, vindt Choenni. Volgens hem zijn ze namelijk niet op elk gebied even goed geïntegreerd.
“In tegenstelling tot Marokkaanse Nederlanders hebben maar weinig hindoestanen een high profile-beroep in de kunst of in de sport. Er zijn vrijwel geen politici met een hindoestaanse achtergrond, op Kamerlid Tanja Jadnanansing en de Haagse wethouder Rabin Baldewsingh na. Bekende Nederlanders met een hindoestaanse achtergrond zijn er ook nauwelijks. Prem Radhakishun is een atypische hindoestaan. Ook in de voetballerij of de muziek kom je weinig mensen met een hindoestaanse naam tegen, terwijl juist daardoor het imago van andere Surinamers enorm is opgekrikt.”
Hindoestaan aan de VU
In de nieuwe Advalvas vertelt Choenni waarom hindoestanen het zo goed doen, en waarom het huidige multiculturele beleid van de regering zo rampzalig is. Daarnaast vertellen vier VU-studenten wat het voor hen betekent hindoestaan te zijn.
BEELD: Marijn Alders
{ Lees de 4 reacties}
Sowieso zijn wij nr1!
JAI HIND♡
De Nederlandse overheid had voor Surinamers een aangepaste vorm van een inburgeringstraject moeten bedenken. Het feit dat Creolen Suriname middels intimidaties, brandstichtingen, plunderingen, het uiten van genocide gerelateerde glossolalie etc. de onafhankelijkheid in wisten te jagen en daarna oewwijend de benen namen, is hen erg euvel te duiden. Waarom bleven ze niet achter om Suriname verder op te bouwen ? Ze kozen er paradoxaal genoeg voor om samen met de door hen geïntimideerde en geminachte
Hindoestanen naar Nederland te vluchten voor een opzichtig en ostentatief bestaan in de Bijlmermeer en in de Kruiskade te Rotterdam. Eenmaal gevestigd ging het bij hen niet in de eerste plaats om om zich op de Nederlandse samenleving te oriënteren maar om zich er juist tegen te keren met hun fabuleuze en
R
idicule slavernijsyndroom. Het is geen wonder dat mensen met een Negroide uiterlijk door Nederlanders decennialang voor Surinamers werden aangezien en als
lui, agressief en onbetrouwbaar werden neergezet. Toegegeven dat deze laatste misschien puur op racistische gronden gestoeld zou kunnen zijn. Als er in Nederland overwegend Hindoestanen zouden zijn samengedromd
, zouden vele Nederlanders tot op heden niet weten wie Surinamers zouden zijn. Hindoestanen op zich zijn ook geen schijnheilige lievertjes. Iemand die zich verdiept in de bestuurlijke samenstelling van de inmiddels opgeheven besloten en ongenaakbare omroep , OHM, zal een idee krijgen wat het streven is van de gemiddelde Surinaamse Hindoestaan: carrière maken desnoods over de lijken van mensen van hun eigen gelederen. Dat wat deze bevolkingsgroepen wel met elkaar gemeen hebben is dat ze zich
blijven verbazen over Surinaamse individuen die op het geestelijke front iets magnifieks hebben bereikt en daarna besluiten om de vooruitstrever terug te dringen naar het roemruchte Surinaamse basale niveau.
Reageren?
Houd je bij het onderwerp, en toon respect: commerciële uitingen, smaad, schelden en discrimineren zijn niet toegestaan. De redactie gaat niet in discussie over verwijderde reacties.