Onafhankelijke journalistiek over de Vrije Universiteit Amsterdam | Sinds 1953
28 maart 2024

Wetenschap
& Onderwijs

Fietsen met een dwarslaesie

Aan de VU wordt wetenschappelijke kennis gebruikt om het beste uit het menselijke lichaam te krijgen. Dat helpt topsporters en mensen met een beperking.

De veertigjarige Mohamed Akhloufi heeft een lage dwarslaesie. Met zijn onderlichaam kan hij niets, zijn benen zijn bewegingsloos, maar dat weerhoudt hem er niet van fanatiek te sporten. Hij heeft geroeid in het nationale paralympische team en “ik heb ook als skiër aan een paar WK’tjes mogen meedoen”, vertelt hij.

Hij neemt deel aan wedstrijden in binnen- en buitenland, onder andere de VondelGames in het Vondelpark, vorige week, op 15 september. Dat is een spectaculair fietsevenement in het Vondelpark, met onder meer het NK Handbike voor sporters met een lichamelijke beperking. Akhloufi fietst op een fiets met trappers, die hij aandrijft met zijn benen. Dat klinkt spectaculair, en dat is het ook: Akhloufi’s benen worden namelijk op hun beurt in beweging gezet met stroomstoten via door elektroden, die om beurten de beenspieren activeren die nodig zijn om een trapbeweging te maken.

Zuivere fietsbeweging

Twee keer per week traint hij aan de VU, waar een team van twaalf studenten bewegingswetenschappen hem helpt voor te bereiden, het Pulse-team. Als Advalvas komt kijken, is Akhloufi bezig met Mariëlle Stam, Rico Németh en Vasilis Tomaras.

Tomaras brengt de elektroden aan op verschillende plekken op Akhloufi’s benen en bilspieren en op zijn buik “omdat we nog elektroden over hadden”. Het is een experiment, om te zien wat het resultaat is, vertelt Németh.

Akhloufi wordt op de de speciale Berkelbike geholpen, de elektroden worden aangesloten op een apparaatje midden op het stuur en met zijn handen zet hij de trappers in beweging. Daardoor wordt de stroom opgewekt en dan nemen zijn benen het over.

Achter zijn laptop laat Nemeth zien hoe ingenieus alles in elkaar steekt. De stroomregeling hangt samen met de bewegingen die Akhloufi met zijn benen maakt. Zo worden beurtelings de hamstrings, quadriceps en de bilspieren gestimuleerd, “om een zo zuiver mogelijke fietsbeweging na te bootsen”, zegt Németh.

Pijn voelen

Ik laat ook elektroden aanbrengen op mijn eigen benen om te ervaren hoe dat is. Zodra ik de fiets in beweging zet, word ik onder stroom gezet. Het is een vreemd gevoel van duizenden razendsnelle prikkelingen. Prettig is het niet en mijn benen bewegen zich ook niet vanzelf. “Dat komt doordat de spanning te laag is”, legt Stam uit. “Bij een hogere spanning zou je echt pijn voelen.” Mijn benen krijgen maximaal dertig milliampère, Akhloufi, wiens benen gevoelloos zijn, krijgt veel sterkere stroomstoten.

Lees de rest van deze reportage in de nieuwe Advalvas.

Reageren?

Houd je bij het onderwerp, en toon respect: commerciële uitingen, smaad, schelden en discrimineren zijn niet toegestaan. Reacties met url’s erin worden vaak aangezien voor spam en dan verwijderd. De redactie gaat niet in discussie over verwijderde reacties.

Velden met een * zijn verplicht
** je e-mailadres wordt niet gepubliceerd en delen we niet met derden. We gebruiken het alleen als we contact met je zouden willen opnemen over je reactie. Zie ook ons privacybeleid.