Onafhankelijke journalistiek over de Vrije Universiteit Amsterdam | Sinds 1953
27 maart 2024

Campus
& Cultuur

‘Er is verdriet, maar er gebeuren hier ook mooie dingen’

In Kinderstad kunnen jonge patiëntjes even vergeten dat ze in het ziekenhuis zijn. Derdejaars geneeskunde Dwayne Naves is er vrijwilliger.

Waarom werk jij met zieke kinderen?
“Omdat ik een steentje wil bijdragen: kinderen helpen uit hun kamer te komen om met leeftijdsgenootjes te spelen. Daarnaast vind ik het belangrijk om mijn neus af en toe uit de boeken te halen en met mensen te communiceren. Ik heb veel affiniteit met mensen, en in het medische vak is behalve medische kennis ook de communicatie met patiënten heel belangrijk.”

Dwayne Naves (20)
Derdejaars bachelor geneeskunde

2019 – heden Student-onderzoeker op het gebied van longkanker
Juli – augustus 2018 Praktijkstage in de zorg bij Norfolk Community Health and Care, Norwich, Verenigd Koninkrijk
2018 – heden Algemeen bestuurslid, artsenfederatie KNMG, district Amsterdam/Noord-Holland
2017 – heden Vrijwilliger, VUmc Kinderstad 2017 – heden Researchtrack honoursprogramma met als extra vak designing innovations for sustainability, brain and behavior

Wat zijn je taken in Kinderstad?
“Ik ben gastheer en zorg dat alles goed geregeld is. Ik kijk welke kinderen er wel en niet bij elkaar kunnen, vanwege hun aandoeningen en besmettingsrisico. En ik zie toe dat de kinderen er met een ouder of begeleider zijn, stem van alles af met de afdeling waar ze vandaan komen. Of ze zelfstandig kunnen spelen, rustig zijn of heel druk. Dat is belangrijk om van tevoren te weten. Maar ik heb ook huishoudelijke taken als schoonmaken.”

Speel je ook met de kinderen?
“Nee, het is wel leuk om zelfstandig spelende kinderen bij elkaar te brengen, of gesprekken met ze te voeren. Laatst was er een buitenlands kind dat niet zo goed Nederlands sprak, met hem praat ik dan, daar heb ik plezier in. Iedere vrijwilliger doet het op zijn eigen manier.”

De kinderen zijn allemaal ziek, sommigen zelfs heel erg. Hoe ga je daarmee om?
“In het begin vond ik het heftig, toen zaten er ook kankerpatiëntjes bij, maar die zie ik niet meer omdat de afdeling Kinderoncologie naar locatie AMC is verhuisd. Maar het was lastig om ermee om te gaan. Je wilt niet over hun ziekte praten, maar soms beginnen ze er zelf over; ik moest daar mijn weg een beetje in vinden. Maar ik ben inmiddels een stuk verder met mijn opleiding, daarin krijg je ook tools aangereikt voor dit soort situaties en ik krijg goede ondersteuning vanuit het management van Kinderstad.”

Dus hoe doe je dat nu, als ze over hun ziekte willen praten?
“Meestal bied ik een luisterend oor, soms hebben hun ouders behoefte erover te praten, die bied ik dan een kop koffie aan en dan luister ik naar ze. Soms hebben ze vragen over Kinderstad, of suggesties. Die neem ik mee.”

Kinderstad
Op de negende en tiende verdieping in Amsterdam UMC, locatie VUmc, kunnen jonge patiënten het ziekenhuis even vergeten. Dokters lopen er in gekleurde jassen rond en er zijn bérgen speelgoed. Sponsoren als AFC Ajax, radio 538, Schiphol, KPN, Spyker en Endemol hebben de ruimtes ingericht met bijvoorbeeld echte vliegtuigstoelen, een dj-studio en een enorme verkleedkist.

Word je er niet verdrietig van?
“Er is verdriet, maar er gebeuren hier ook mooie dingen. Laatst was er een voetballertje dat bezoek kreeg van zijn hele team. Dat kan dankzij Kinderstad. Dan denk ik: wauw, dit is zó vet, dat dat mogelijk is. Zulke dingen bieden troost. Je moet je focussen op de leuke dingen, minder op het verdriet.”

Ben je speciaal geïnteresseerd in kinderen?
Wil je kinderarts worden? “Ja, dat spreekt me erg aan, maar zoveel specialismen spreken me aan. Ik denk steeds: dit is leuk en dat is óók leuk. Op dit moment ben ik bezig met longkanker, iets totaal anders. Ik onderzoek welke behandeling het best bij een bepaalde patiënt past, dat is een interessante uitdaging. Het zwaartepunt van de behandeling van longkanker was heel lang evidencebased medicine, nu ligt het accent op personalised medicine.”

Longkanker, ook al zo’n vrolijk onderwerp.
“Het is waar dat 85 procent van de gevallen van longkanker ongeneeslijk is, maar in dit onderzoek zie ik zelf niet veel atiënten. Onder leiding van een longarts onderzoek ik prognoses aan de hand van biomarkers. Zo’n kans krijg je niet vaak, om in een droomteam onderzoek te doen onder begeleiding van een gerenommeerde arts, om patiëntenzorg en wetenschap te combineren.”

Reageren?

Houd je bij het onderwerp, en toon respect: commerciële uitingen, smaad, schelden en discrimineren zijn niet toegestaan. Reacties met url’s erin worden vaak aangezien voor spam en dan verwijderd. De redactie gaat niet in discussie over verwijderde reacties.

Velden met een * zijn verplicht
** je e-mailadres wordt niet gepubliceerd en delen we niet met derden. We gebruiken het alleen als we contact met je zouden willen opnemen over je reactie. Zie ook ons privacybeleid.