Wegwerpdocenten, doorschuifdocenten, maar ook: innovatiekrachten en onderwijsvernieuwers. Er is de afgelopen jaren zowel positief als negatief geschreven over juniordocenten. Jonge enthousiaste, ambitieuze en extreem hardwerkende docenten die een contract krijgen van vier jaar. Kapitaalvernietiging.

De Volkskrant kopte in 2015 al: ‘Beste studenten verdwijnen in afvoerputje arbeidsmarkt universiteit’. De universiteit maakt misbruik van dit jonge enthousiasme. Waardevolle kennis en vaardigheden worden verspild doordat ervaren juniordocenten (judo's) telkens worden vervangen door nieuwe. De universiteit zou er niks aan hebben, en ook voor die judo’s zou zo’n tijdelijk contract niet goed zijn. Maar, is dat echt zo?

Ik heb er geen wetenschappelijk onderzoek naar gedaan, maar heb wel ervaring. Ik was er een. Een echte. Een juniordocent, een judo. En ik heb het ook veel gehoord, vanaf het begin van mijn aanstelling al: “Jeetje, dus je weet nu al dat je over vier jaar weg moet? Wat erg!” Maar vooral ook het afgelopen jaar: “Je moet toch niet echt weg straks? Dat kán toch niet! Jouw contract wordt toch wel verlengd?!”

Er was ongetwijfeld wel een mogelijkheid om aan de VU te blijven hangen. Het academisch jaar is net begonnen, en ik moet stiekem eerlijk bekennen dat ik de studenten wel mis. Maar, ik ben met mensen gaan praten en ik heb op het grote internet rondgeneusd. En, als ik één conclusie mag trekken is dat wel: zoeken naar een judo-vervolgbaan is léúk! Wist ik veel dat je er zoveel vette onderwijsgerelateerde banen bestaan. Als je me vier jaar geleden had gevraagd: “Wat ga je over vier jaar doen?”, had ik waarschijnlijk gezegd: “Een nieuwe docentenbaan zoeken, misschien bij de UvA.” Want ik dacht: wat kun je als je vier jaar docent bent geweest? Lesgeven! Maar, eigenlijk heb ik ook leren projectmatig werken, coachen, innoveren, proberen en evalueren, plannen, leidinggeven, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Dingen die ik heb geleerd in mijn tijd als juniordocent, mede dankzij het development program for junior lecturers (GO VU!).

Ik vind het misschien wel net zo vet dat de VU me loslaat

Naast dat ik als judo veel heb geleerd, denk ik ook dat de VU wat heeft gehad aan de inspanningen van mij en mijn collega’s. We hebben werkgroepen omgegooid, vakevaluaties écht bekeken, leerlijnen opgezet, online modules gemaakt. Voor Canvas kennisclips gemaakt, het Canvas-café opgezet, trainingen en een e-learning gemaakt. 

En zo zijn er ongetwijfeld nog meer dingen die ik heb geleerd, die ik heb opgeleverd. Ik vind het vooral het supervet dat ik de afgelopen vier jaar judo heb mogen zijn, en ik vind het misschien wel net zo vet dat de VU me loslaat en me met mijn nieuwe ervaringen de wijde wereld in stuurt.

Ik ga nu als onderwijsconsultant aan de slag bij een bedrijf (wie weet kom ik nog eens langs voor een onderwijsproject op de VU).

Dus VU, bedankt! En ongetwijfeld tot ziens!