“Studenten zijn het levensbloed van de universiteit”, zegt rector Vinod Subramaniam op een bijeenkomst met studentenverenigingen- en organisaties op 20 maart in de Griffioen op Uilenstede.
En daarom wil het college van bestuur weten wat de VU nog kan bijdragen aan de betrokkenheid van studenten en welke rol de verenigingen hierin kunnen vervullen. Om de discussie aan te zwengelen, voeren de aanwezigen in groepjes een aantal opdrachten uit.
Bureaucratische chaos
De eerste opdracht – ontwerp een pitch waarom jij vindt dat aankomende studenten voor de VU moeten kiezen – levert gemengde reacties op. “Mijn studie werd alleen hier aangeboden”, vertelt Cadisha Lepelblad van studievereniging Anguilla (bachelor gezondheid & leven). UvA-student Lennart Michels (roeivereniging Nereus) doet ook een duit in het zakje: “Op de VU is alles centraal gereguleerd, de UvA heeft toch een reputatie van bureaucratische chaos, maar op de VU is dat volgens mij toch wat beter geregeld.”
Waar alle aanwezigen het over eens zijn, is de knusheid van de VU. “Voor iedereen wat”, stelt Anne de Swart van Vereniging in Beweging van bewegingswetenschappen. Ivo Lemken van het VU-orkest valt haar bij: “Op de VU kan je nog het echte campusgevoel ervaren.”
Elke hobby een vereniging
Jasper Vlaanderen van de universitaire studentenraad vraagt: “Maar waarom zouden studenten moeten kiezen voor een vereniging?” De Swart: “Omdat er meer is dan studeren alleen.” Amelie van den Boom (VSPVU van psychologie en pedagogiek): “Het kan ook een beter beeld opleveren van wat je met je studie kan. En door te praten met alumni heb je ook een direct inzicht in hoe het er aan toe gaat na je studie.”
Alle verenigingsleden zijn het er wel over eens, lid zijn is niet iets exclusiefs. “Juist omdat we geen ontgroeningen of toelatingseisen hebben kan iedereen lid worden. En er is voor ieder wat wils: voor elke hobby of studie is er wel een vereniging”, aldus Van den Boom. Lemken valt haar bij: “Wij zijn geen afspiegeling van de VU, maar wel van de mentaliteit van de VU.”
Van het kastje naar de muur
Waar de VU nog wel wat aan kan doen is de bureaucratie, vinden de verenigingsleden: “Wij worden nu wel vaak van het kastje naar de muur gestuurd. En ook is het soms niet helemaal duidelijk bij wie je moet zijn als je iets wilt regelen. Een centraal aanspreekpunt zou dan wel handig zijn. Iemand die het overzicht heeft, zeg maar.”
De vraag is of deze bijeenkomst zulke vernieuwende inzichten heeft opgeleverd. Bureaucratie is een oud probleem en zal altijd aandacht vereisen. Eén ding staat wel vast, de verenigingen hebben de kans gehad onderling de banden aan te halen. En dat is ook wat waard.