Onafhankelijke journalistiek over de Vrije Universiteit Amsterdam | Sinds 1953
18 april 2024

Campus
& Cultuur

Introductiedagen: How to be Dutch

Iedereen heeft te maken met vooroordelen. Wanneer mensen horen dat Rick uit Amsterdam komt, gaan ze er blind vanuit dat hij wel veel wiet zal roken. Renske komt uit Hoorn, slechts 30 kilometer boven Amsterdam maar wel in West-Friesland, dus dat zal wel een boerin zijn. Soumaya draagt een hoofddoek en daarom kunnen veel mensen nauwelijks geloven dat ze aan een universiteit studeert en de blonde Lizzy zal ook wel niet vooraan hebben gestaan toen God de hersens uitdeelde.

How to be Dutch’ is de naam van de workshop voor nieuwe VU-studenten. Er zitten twee internationale studenten bij (uit Engeland en Schotland) en daarom spreekt iedereen Engels. De workshop wordt gegeven door scheikundestudent Amina en rechtenstudent Nina.

‘Nee’ kunnen zeggen

Ze laten een aantal stellingen de revue passeren. Je bent een echte Nederlander als je ‘nee’ kunt zeggen, de visite wegstuurt als het etenstijd is, alle aanwezigen feliciteert op een verjaardagsfeest, enzovoort. De deelnemers zijn het er best vaak mee eens.

Amina en Nina maken een tweedeling op een schoolbord, met aan de ene kant ‘Het Gooi’ en aan de andere kant ‘Rechten’. De deelnemers moeten hun vooroordelen roepen.

‘Kakkers’, ‘Champagne’, ‘hockey’, ‘paardrijden’, ‘rijken’, roepen ze bij ‘Het Gooi’. Bij ‘Rechten’ (bedoeld wordt de studie) denken ze aan ‘driedelig pak’, ‘ordelijk’, ‘saai’, ‘boeken’, ‘gladjakkers’. Daarna onthult Amina dat ze uit Het Gooi komt en Nina dat ze rechten studeert. Daarmee is bewezen dat vooroordelen nergens op slaan, want Amina en Nina voldoen er geen van beide aan. “Of vinden jullie me saai?”, vraagt Nina.

Zelfde golflengte

Vooroordelen zijn niet altijd slecht, zegt een jongen, omdat ze je in een nieuwe groep helpen mensen te vinden die op dezelfde golflengte zitten als jij. “Oké”, zegt Amina, “maar je moet je er niet door in een comfort-zone laten stoppen waar je niet meer uit wilt.”

Amina en Nina laten een filmpje zien van een zwarte jongeman die een voordracht houdt. “Als ik geboren word, ben ik zwart”, zegt hij. “Als ik opgroei, ben ik zwart. Als ik in de zon ga liggen, ben ik zwart en als ik dood ga, ben ik ook zwart. Maar als jij geboren wordt, ben je roze, als je zont, word je rood en als je doodgaat, ben je grijs. Dus hoezo noem je mij gekleurd?”

“Clever”, vindt de Schotse dat. Sommige deelnemers zeggen dat ze het filmpje al kenden.

Altijd wennen

“Als ik een zwarte man zie, zie ik  echt een zwarte man”, zegt een meisje. “Ik bedoel niet op een negatieve manier, maar hij is anders.” Een ander meisje vertelt dat ze in Zuid-Afrika vrijwilligerswerk ging doen en werd uitgescholden en lastiggevallen omdat ze anders was.

Iemand zegt dat het in het begin met nieuwe mensen om je heen altijd wennen is, maar zodra mensen ontdekken dat er, op wat uiterlijkheden na, eigenlijk geen verschil is, je eigenlijk altijd wel wordt geaccepteerd. “Ik ben een mens met gevoelens, jij bent een mens met gevoelens. Ik huil en jij ook”, zegt ze.

Dat vindt iedereen heel mooi.

Reageren?

Houd je bij het onderwerp, en toon respect: commerciële uitingen, smaad, schelden en discrimineren zijn niet toegestaan. Reacties met url’s erin worden vaak aangezien voor spam en dan verwijderd. De redactie gaat niet in discussie over verwijderde reacties.

Velden met een * zijn verplicht
** je e-mailadres wordt niet gepubliceerd en delen we niet met derden. We gebruiken het alleen als we contact met je zouden willen opnemen over je reactie. Zie ook ons privacybeleid.